Antropoloog Simon Sinek (42) noemt vier oorzaken waardoor generatie Y (geboren tussen 1980 en 2000) de klos is geworden. ‘Gefaald ouderschap, technologische vooruitgang, een ongeduldig karakter en een slechte omgeving op de werkvloer, gecreëerd door vorige generaties, met name babyboomers. Deze generatie is opgevoed in de veronderstelling dat zij alles konden bereiken. Hun ouders legden de lat hoog. En als je dat niet kon bijhouden, werd er geklaagd bij de leraren en ging je alsnog over. Je kreeg zelfs applaus als je als laatste eindigde in een sportwedstrijd. Wat er dus gebeurde is dat ze van school kwamen en vol zelfvertrouwen aan hun eerste baan begonnen. Daar kwamen ze erachter dat ze niet speciaal zijn, hun ouders niet voor een promotie kunnen zorgen op het werk en dat ze geen medaille krijgen als ze niet presteren.’

En dat is allemaal de schuld van de ouders?

‘Hun ouders hebben het relatief makkelijk gehad. De wereld leefde destijds in relatieve vrede met elkaar. Tijdens de Koude Oorlog hoefde niemand onder te duiken in kelders. Tot voor eind jaren 70 had men lange tijd niet van massaontslagen gehoord. Gechargeerd gezegd behield iedereen zijn baan en hoefde niemand bang te zijn dat er geen brood op de plank kwam. De wilskracht om te overleven lag bij de generatie daarvoor, die eerst de Grote Depressie en daarna de Tweede Wereldoorlog meemaakte. Die wilskracht is er sindsdien langzaam uitgesijpeld. Mede dankzij de volgende pijler: technologische vooruitgang.’

Die ons ook heel veel heeft gebracht, zoals nieuwe banen en een betere gezondheidszorg.

‘Luister, ik hou van technologie en het heeft ons absoluut veel gebracht. Maar het moet in balans zijn. Wat we ons nu nog te weinig realiseren is dat elke like op Facebook of Instagram, elk berichtje of sms’je, elke pingel die onze telefoon maakt exact hetzelfde doet als drank of drugs. Het maakt het stofje dopamine vrij, wat een verslaving in de hand kan werken als het uit balans is. Datzelfde stofje komt ook vrij bij elke shot van een heroïneverslaafde en elke slok die een alcoholist neemt. De wilskracht van een volwassene is sterker dan van een tiener, die de effecten op de lange termijn niet kan overzien. Wat wij hebben gedaan met onze kinderen, is ze onbeperkt toegang geven tot hun tablet, smartphone en social media. Dan kunnen we ze net zo goed toegang geven tot onze drankvoorraad. En let wel: voor ons is het al moeilijk om niet te gaan appen als we ons eenzaam voelen. Technologie kan dus niet alleen een verslaving, maar ook eenzaamheid in de hand werken. Daarnaast vernietigt het relaties.’

Maar de keerzijde van die medaille is dat je ook makkelijker contact kunt leggen. Wat is daar verkeerd aan?

‘Absoluut, heel makkelijk. Stel dat ik tijdens dit interview mijn telefoon in mijn hand houd of naast me op tafel leg. Ik doe er niets mee, hij gaat niet over en het beeldscherm licht niet op. Wat vind je dan van mij?’

Je zou me mateloos irriteren.

‘Exact! Omdat een telefoon bij de hand houden deze boodschap aan de ander geeft: “Jij bent niet zo belangrijk voor mij!” Dat dopamineshotje dat je krijgt doordat iemand je weer een like geeft, of een berichtje of e-mailtje stuurt, is niet belangrijker dan wat je kind over school vertelt, het gezelschap waarin je je bevindt of wat je collega te melden heeft.’

Moet je ze dan verbieden op het werk?

‘Niet toelaten tijdens vergaderingen is al een eerste stap. Als je even moet wachten totdat iedereen aan tafel is geschoven voordat de vergadering begint, zitten veel mensen nog naar hun scherm te kijken. Je zou ook aan je buurman kunnen vragen: “Joh, ik hoorde dat je moeder ziek is. Hoe gaat het met haar? En trouwens, hoe loopt het met dat project wat je er nu bij doet? Kan ik nog iets voor je betekenen nu je zo veel aan je hoofd hebt?” Zo bouw je een relatie op door iemand je tijd en aandacht te geven. Niet door te doen alsof je fatsoenlijk bent en bij aanvang van de vergadering je telefoon met het beeldscherm naar beneden naast je neer te leggen.’

Daarmee suggereer je dat er geen onderscheid is tussen relaties thuis en op je werk.

‘Dat klopt. Al sinds het begin der tijden is de mens op zoek naar veiligheid. Daar is de hiërarchie ook uit voortgekomen. Als de jagers terugkwamen met de buit, waren de grootste en sterkste er als eerste bij. Niet alleen omdat ze de sterkste waren, maar vooral omdat ze meer moesten eten om de groep te kunnen beschermen. Zo werkt het nu nog. Wij vinden het prima als de seniors binnen een bedrijf meer verdienen, maar dan verwachten we wel dat ze voor onze belangen opkomen en hun eigen belangen voor ons op het spel zetten als dat nodig is. We willen ons als groep veilig voelen bij onze leiders.’

En voelen we ons nu niet veilig?

‘Jij en ik weten niet beter dan dat er gereorganiseerd wordt, dat er massaontslagen vallen. Toch bestaat dat begrip pas veertig jaar. Daarvoor was het moreel verwerpelijk. Maar ja, als één schaap over de dam is, volgen er anderen, en binnen een mum van tijd werd het de norm. Op dit moment werkt het zo dat wanneer de nieuwe CEO van een beursgenoteerd bedrijf niet binnen twee jaar geweldige resultaten laat zien, hij eruit wordt gegooid. Datzelfde geldt ook op de werkvloer. Het bekende rank and yank-systeem, waarbij de 10 procent best presterende werknemers mag blijven en de onderste 10 procent eruit wordt gegooid. Maar dat zegt niets over wie de mensen zijn die hun collega een mes in de rug steken om hun eigen hachje te redden, of wie juist degenen zijn die tijd investeren in anderen zodat die mensen vooruit komen.’

Wat definieert een goede leider?

‘Een goede leider is hetzelfde als een goede ouder of een goede coach. Een voetbalcoach speelt geen wedstrijden mee, hij leidt de spelers van het team. Een ouder heeft er minimaal achttien jaar slapeloze nachten voor over om zijn kinderen te zien opgroeien tot fantastische mensen. Een leider is niet verantwoordelijk voor de cijfers, maar voor de mensen die verantwoordelijk zijn voor de cijfers. De leider ís de omgeving, hij ís de werksfeer. Wat ik zeker weet is dit: het enige wat van waarde is en wat je nooit meer terugkrijgt, is tijd. Een goede leider maakt tijd vrij om naar de verhalen van zijn werknemers of collega’s te luisteren. Niet kort tijdens een bila, maar structureel, omdat hij of zij daadwerkelijk geïnteresseerd is in zijn of haar mensen. Bij bedrijven waar dit al het geval is, zitten mensen die uitstekend functioneren. Zij krijgen banen aangeboden bij andere bedrijven waar ze veel meer geld kunnen verdienen, en toch blijven ze. Die bedrijven zijn duurzaam winstgevend geworden door hun mensen. Iedereen wil zich veilig en gewaardeerd voelen, en ik denk dat dit voor generatie Y belangrijker is dan voor alle vorige generaties.’

Bij voorbaat excuses voor de volgende twee zinnen. ‘Als marketeer heb je een holistische kijk op marketing en probeer je daardoor de customer op elk touchpoint in zijn customer journey op een authentieke manier te engagen aan je brand. Jij bent een verbinder tussen klant en merk, een multichannel-specialist en iemand die met behulp van content zorgt voor een stukje beleving bij die klant, ten behoeve van de optimalisatie van de customer experience.’

Geen jeuk gekregen van bovenstaande tekst? Waarschijnlijk sta je dan met beide benen in de wereld van de online marketing. Jij begint je dag met het checken van Webanalisten.nl, Occam’s Razor en Kissmetrics, waar bovenstaande woorden met zeer hoge regelmaat worden gebezigd. En dat moet ook wel, want de wereld van Facebookadvertenties, contentcreatie en customer journeys is er een die zich razendsnel ontwikkelt.

Holle frasen

De door marketeers zo graag gebezigde termen als touchpoint (een interactiemoment tussen klant en bedrijf, op wat voor manier dan ook) en snackable content zijn dan ook allerminst holle frasen, vindt Ed Peelen, bijzonder hoogleraar Content Marketing aan de UvA, al spreekt hij sommige ervan wel met enige schroom uit. ‘De mate waarin ze gebruikt worden zorgt misschien voor een rookgordijn, maar de woorden leggen een bepaald accent, ze beklemtonen iets waar we eerder weinig of geen aandacht aan hebben geschonken.’

Het probleem is dat ze niet door iedereen juist worden gebruikt, zeg e-marketingspecialist Cor Molenaar. En dan worden de termen dus wel hol. ‘Beleving is zo’n term’, zegt Molenaar. ‘Huur een blote vrouw in voor je winkelcentrum en je hebt een stukje beleving. Maar je verkoopt er niets meer mee. Als marketeer moet je je eigenlijk proberen te focussen op hedonistische geluksfactoren die relateren aan je business: voor de ene klant is dat een kortingsbon, voor de ander een gratis lunch en voor de derde de gratis kinderopvang bij IKEA.’

De klant als promotor

Het meest ergert Molenaar zich aan de term customer facing, waarbij het erom gaat de klant centraal te stellen. ‘Bedrijven roepen al dat ze dat zijn als ze hun klanten een enquêteformulier sturen en een callcenter in het leven hebben geroepen.’ Wie zijn klanten echt centraal stelt, kan volgens Molenaar beter gebruikmaken van de Net Promoter Score (NPS), een meetinstrument voor klantloyaliteit op basis van de vraag ‘In welke mate zou u bedrijf/merk/product X aanraden aan vrienden/familie/collega’s?’ Een hoge score betekent dat klanten zelf als promotor optreden voor een product of dienst.

Molenaar: ‘Neem Coolblue. Zij hebben een klantmanager op directieniveau en hun doel is een NPS van 70 (100 is de maximale score, red.). Zij gebruiken alle mogelijke meetinstrumenten om het gedrag van hun klanten online te volgen en daarvan te leren.’ De functie van klantmanager of e-marketeer is volgens Molenaar dan ook onontbeerlijk binnen een organisatie. ‘Iemand die zich op strategisch niveau met alle afdelingen kan bemoeien en dus ook in de afdelingen finance en productontwikkeling de klant centraal kan stellen.’

Waarheidsingenieur en Mobile Marketing Jedi

Onder de marketeer op strategisch niveau zijn er experts op microniveau. De schrijver van een blog op zakenwebsite Forbes bedacht een aantal bijzondere functienamen voor deze superspecialisten: Transcultureel Antropoloog bijvoorbeeld. Dat is iemand die zeer specifieke groepen kan duiden. Waarheidsingenieur: iemand die de nieuwste technieken inzet om te manipuleren wat er online over een bedrijf valt te lezen. En Mobile Marketing Jedi: iemand die ook algemene gedrags- en sociale data van personen meeneemt in mobiele marketing. Hoogleraar Peelen kan er wel om lachen. Volgens hem doen bedrijven er goed aan met dit soort termen te gaan werken om jonge creatieve marketeers, die de digitale techniek beheersen, naar zich toe te trekken.

Ellen de Lange is businesscoach en schrijver van onder andere Een zaak van fans, over online marketing. Zij geeft de corporates die op zoek gaan naar de beste marketeers geen schijn van kans. ‘De echte creatieven werken voor zichzelf of bij kleinere bureaus, en niet bij een saaie, traag opererende corporate waar er nauwelijks wordt geïnnoveerd.’ De Lange noemt het selecteren van het juiste bureau om mee samen te werken een van de belangrijkste marketingtaken bij een corporate. Volgens haar slaan de jonge marketeers van nu zelfs helemaal niet meer aan op functietitels. ‘In de nieuwe wereld en voor de nieuwe generatie marketeers maakt het niet uit of je jezelf “copywriter” of “online marketinggoeroe” noemt, het gaat erom dat je een fantastisch rendement kunt halen uit de kanalen waarin je bent gespecialiseerd.’

Geen nieuwe functienamen dus volgens De Lange, maar wel veranderende kunde: die van de al eerder genoemde superspecialist. ‘Bijvoorbeeld iemand die een data-analyse op klantbestanden kan doen en die kan koppelen aan Lookalike-lijsten op Facebook (met mensen die waarschijnlijk in jouw product of dienst geïnteresseerd zijn, red.) om zo heel gericht advertenties in te kunnen zetten.’

Verhalen vertellen

Een gebied dat weliswaar niet nieuw is, maar anno 2016 wel een andere invulling heeft gekregen, is storytelling. De Lange: ‘Marketing in de oude wereld is een laagje glazuur over een baksteen heen leggen, maar nu is het juist belangrijk dat je durft te zeggen wie je bent en dat goed durft neer te zetten. Juist in die vluchtige online wereld gaat het om een stabiele identiteit. Apple doet dat bijvoorbeeld heel goed, terwijl een partij als HelloFresh, neergezet als klein, sympathiek en duurzaam, door de mand valt nu blijkt dat ze qua marketing een soort online jehovagetuigen zijn.’

Dat verhaal vertalen naar goede blogs waarmee je een fanschare opbouwt, is volgens De Lange dan ook een belangrijke taak van online marketing. En dat hangt weer samen met de verdere professionalisering van de uitgeeffunctie van een bedrijf, zegt Peelen. ‘Er zou een soort engagement officer kunnen komen die zorgt dat er een lijn ontstaat in de uitingen van een bedrijf en er zo voor zorgt dat het bedrijf klanten voor zich wint.’

Technische kennis

Hoewel er in de markt veel kant-en-klare technische tools beschikbaar zijn om bijvoorbeeld klantgedrag te meten of databestanden aan elkaar te koppelen, is technische kennis voor de online marketeer broodnodig. Peelen: ‘Als je weet hoe deze werken, kun je namelijk je creativiteit gebruiken om ze op de slimst mogelijke manier in te zetten en zo je klant beter te leren kennen.’ Hij geeft het analyseren van sociale media als voorbeeld. Wanneer je als organisatie weet hoe je die kunt combineren met eigen data uit het CRM-systeem, dan levert dat interessante informatie op. Vervolgens kun je je creativiteit weer gebruiken om voor jouw volgers relevante topics te creëren of interessante evenementen te realiseren.

Niet voor niets kopte recruiter Yacht ‘Grenzen IT en marketing vervagen in rap tempo’ boven een persbericht over de arbeidsmarkt voor marketeers. Het aantal functies op het snijvlak van IT en marketing – denk aan webontwikkelaar, user interface designer en CRM-consultant – steeg in 2015 zelfs met 30 procent.

Op zoek naar een baan?

Bekijk onze vacatures in marketing of plaats je cv en word gevonden door topwerkgevers.

Iedereen met een beetje werkervaring kan er zo een paar noemen: regels die nu eenmaal gelden omdat ze bij de bedrijfscultuur passen. ‘Niet klagen over te veel werk’ kan er eentje zijn, maar ook: ‘We houden ons niet aan deadlines.’ Annemieke Figee en Leonie van Rijn schreven het boek Groepsdruk, waarin veel aandacht is voor de ongeschreven regels binnen een organisatie. Ze onderhouden ook de website ongeschrevenregels.com. Het duo geeft vaak trainingen aan teams over dit onderwerp. Figee legt uit dat ongeschreven regels niet per se positief of negatief zijn. ‘Zo’n regel beschrijft welk gedrag een groep goedkeurt of juist afkeurt. Bijvoorbeeld: “Bij ons is het gebruikelijk onvoorbereid naar een vergadering te komen. Niemand zegt daar wat van.” Maar als er vervolgens allerlei zaken blijven liggen, wordt het tijd om in te grijpen.’

Zijn er ongeschreven regels die in sommige sectoren vaker voorkomen? ‘Dat denk ik wel. In de zorg wordt er veel gepraat, maar spreekt men elkaar weinig direct aan, omdat de sfeer goed moet blijven. Bij bedrijven waar sales centraal staat, komen interne afspraken en planning vaak op de laatste plaats. Dat wordt een probleem als het bedrijf groeit.’

Figee en Van Rijn zien het als een mooie uitdaging de ongeschreven regel naar boven te halen. ‘Dat doen we met een spelvorm waarbij we mensen eerst individueel aan de slag laten gaan met de ongeschreven regels, om vervolgens als team een top 5 te maken. Daarna kijken we goed welke regels ongewenst zijn. Wat is de basis van deze regels? Vervolgens is het een kwestie van blijven onderzoeken welke regels belemmerend werken en welke juist positief uitpakken. Uiteindelijk is het goed als ongeschreven regels “geschreven regels” worden; dan zou je ze zelfs kunnen opnemen in je missie. Zo maak je ze expliciet en kan iedereen zich eraan houden.’

Vliegramp

Johan Boudewijns geeft ook veel trainingen waarin hij ongeschreven regels openbaart. Hij promoveerde als bedrijfskundige aan de Nijmeegse Radboud Universiteit op dit onderwerp. ‘Mijn ervaring is dat je ze vooral naar boven haalt door individuele interviews van twee uur, want anders ervaren medewerkers te veel groepsdruk.’ Wat doet hij vervolgens? ‘Wij focussen altijd op het fundament waarop deze regels steunen. Ik vertel bijvoorbeeld vaak over de vliegramp met KLM op Tenerife in 1977. Het probleem was onder meer de ouderwetse hiërarchie tussen de copiloot en de gezagvoerder. De gezagvoerder wilde snel vertrekken, maar de copiloot vertrouwde het niet. De gezagvoerder ging vervolgens toch zijn eigen gang, omdat hij als meerdere geen tegenspraak gewend was. Het was de cultuur om je meerdere niet tegen te spreken. Nu is die cultuur bij KLM compleet anders. En bij vliegtuigmaatschappijen in Zuid-Amerika zijn ze juist om die reden vaker met copiloten gaan vliegen. Ze hebben liever twee mensen die een beslissing nemen.’

Soms is de ongeschreven regel het symptoom van een ander probleem, legt Boudewijns uit. ‘Ik ben weleens gevraagd om te kijken naar de ongeschreven regel “Niemand klaagt over drukte”, want er kwam zo veel uitval voor, dat de organisatie richting de afgrond gleed. Je kunt er dan voor kiezen om te trainen op “efficiënter werken” of “het vergroten van assertiviteit”, maar ik heb toen geadviseerd om het enorme aantal projecten terug te schroeven. Dat was de meest effectieve oplossing.’

Wanneer was de laatste keer dat je zó opging in waar je mee bezig was, dat je de tijd vergat? Dat je zo lekker aan het werk was, dat de productiviteit bijna uit je poriën stroomde? Wist je dat dit zo ongeveer de meest gelukzalige momenten zijn die een mens kan ervaren? Dat ontdekte de Hongaars-Amerikaanse psycholoog Mihaly Csikszentmihalyi. In zijn onderzoek naar geluk deelde hij piepers uit aan willekeurige mensen, en iedere keer als er een piep klonk, moesten ze invullen hoe ze zich voelden en wat ze op dat exacte moment deden. De uitkomst was geen verrassing: de proefpersonen (inmiddels al honderdduizenden) beleefden hun beste geluksmomenten niet tijdens het relaxen of het aankopen van mooie spullen, maar juist als ze zeer actief bezig waren. Om precies te zijn: wanneer je zo opgaat in wat je doet, dat je wordt meegevoerd in een stroom van opperste concentratie en geen enkele stress of tijdsdruk ervaart. Dit noemde Csikszentmihalyi flow.

Een flowervaring kenmerkt zich door totale extase en intense tevredenheid. Het is een zengevoel van optimale concentratie. Je wordt één met wat je doet. Dat klinkt misschien zweverig, maar de flowtheorie wordt er evengoed bij gehaald wanneer het gaat over het onnavolgbare voetbalspel van Johan Cruijff. Alles klopt: al je zintuigen, gedachten, intenties en gevoelens zijn op hetzelfde gericht.

Controle en tegengif

Hoewel flow betekent dat je wordt meegevoerd, betekent het niet dat je op de automatische piloot staat. Je hebt op zulke momenten juist meer controle over je geestelijke energie dan ooit, en die steek je heel bewust in doelen die je zelf kiest. Op je werk betekent dat heel concreet dat hoe meer flowervaringen je meemaakt, hoe vaker je complexe en uitdagende taken zal kunnen oppakken – met alle plezier en voldoening van dien.

Een neveneffect van flow is dat je al het andere even vergeet. Wanneer je volledig in beslag bent genomen door wat je doet, blijft er weinig aandacht over voor andere dingen. Vooral als het gaat om onprettige zaken, is dat heel welkom. Daarnaast vind je in flow een tegengif voor de kick van drukte. Want iedere keer dat je van bezigheid wisselt of even je social media checkt, maken je hersenen verslavende stofjes als dopamine aan. Ook al word je op de langere termijn niet blijer van zo’n versnipperd bestaan, het is moeilijk ermee te stoppen. Flow to the rescue! Uiteindelijk is er echt niets beters dan het geluk dat je ervaart wanneer je je diep betrokken voelt bij iets waar je om geeft.

Potentieel benutten

Flow doet zich vooral voor wanneer je iets wil bereiken wat moeilijk, maar de moeite waard is, en waarvoor jij je met alles wat je hebt moet en wilt inzetten. Jammer genoeg ervaren we dat op ons werk veel te weinig, vertelt Jan Bommerez. Hij geeft al vijftien jaar cursussen en schreef onder meer de bestseller Flow en de kunst van het zakendoen. Het probleem is volgens hem dat veel organisaties zich zodanig richten op kosten en tijd, dat werknemers te vaak verkeren in een staat van angst, frustratie of boosheid. Negatieve gevoelens zoals deze blokkeren juist de stroom met geestelijke energie. Flow gaat namelijk om precies het tegenovergestelde: tijdens een flowmoment is er geen enkele reden tot bezorgdheid, geen aanleiding om aan jezelf te twijfelen. En door de positieve gevoelens die je ervaart, ga je je alleen beter voelen en nog beter presteren.

Het belangrijkste advies als het gaat om flow, is eigenlijk heel simpel: doe waar je plezier in hebt. Bommerez: ‘Je kunt niet in de flow zijn wanneer je iets doet alleen omdat het moet. Flow gaat om je potentieel benutten en dat ook nog eens heel leuk vinden. Het hele onderwerp wordt soms een beetje gemystificeerd, maar dat is helemaal niet nodig. Neem topsporters, die bekendstaan om het gemak waarmee ze in een flow geraken. Onhaalbaar voor anderen? Helemaal niet. Topsporters volgen gewoon eerder hun hart en oefenen tig keer meer dan anderen. Maar geloof me: iedereen kan flow ervaren.’

‘Zo, drukke dag vandaag?’ De norse caissière kijkt me stomverbaasd aan. Ik ben dan ook de enige klant in de grote supermarkt, dus het is misschien een wat rare vraag. Dan lacht ze en zegt ze dat het nu nog meevalt, maar dat de meeste mensen die dag nog moeten komen. Ik wens haar veel succes en we nemen hartelijk afscheid.

Een onschuldige praatje maken met een onbekende is een heuse geluksmaker. Als gelouterde kletskous doe ik dat al een tijdje, maar nu is het ook wetenschappelijk bewezen. Ap Dijksterhuis, hoogleraar psychologie in Nijmegen, is schrijver van Op naar geluk, een boek vol meer en minder bekende wijsheden en tips voor een gelukkiger leven, waarbij het bijzonder is dat hij die volop staaft met interessante en leuke experimenten.

Contact in de coupé

In één onderzoek reizen bijvoorbeeld drie groepen studenten een stukje met de trein. Eén groep moet een praatje maken met een vreemde, de volgende moet genieten van de rust en de laatste mag doen wat zij wil. Het blijkt dat de jongeren die wat sociaal contact hadden achteraf het gelukkigst waren. Maar toen de onderzoekers andere deelnemers vooraf vroegen hoe ze het liefst zouden reizen, babbelend of in stilte, koos iedereen massaal voor het laatste! Je hoeft trouwens zomaar een willekeurige treincoupé binnen te stappen om te zien hoe weinig mensen zin hebben in een praatje. Het scherm regeert.

We weten het niet

Waarom besteden we niet meer tijd aan activiteiten waar we gelukkig van worden? Dat is een interessante vraag die het boek opwerpt. Als we vrij zijn, concludeert een onderzoek, kijken we graag tv, internetten we of doen we niets, maar we blijken statistisch veel gelukkiger te worden van lezen, tuinieren of seks (in die volgorde). Waarom doen we dat dan niet veel meer? Wetenschappers weten dit niet precies. Wel zegt Dijksterhuis dat mensen te weinig zich realiseren dat actief zijn gelukkiger maakt. ‘Mensen die ‘s avonds terugkijken op hun dag, voelen zich gelukkiger naarmate ze zich meer hebben ingespannen.’ Iedereen die ‘s avonds geen zin heeft om te gaan sporten, maar toch gaat en na afloop voldaan neervlijt op de bank, herkent dit.

Hersenspinsels

Veel ruimte besteedt de psycholoog aan zijn specialisme: het bewustzijn. Hij beweert dat we flink gelukkiger kunnen worden als we een kalme gemoedsrust hebben. Maar ga er maar eens aan staan! Onze gedachten kunnen ons flink plagen: ‘Wat vindt mijn baas van mij?’ ‘Dit project krijg ik nooit af.’ ‘Wordt het geen tijd voor een andere baan?’ Enz. enz.

Uit een Amerikaans onderzoek blijkt dat mensen liever niet al te lang met hun eigen hersenspinsels bezig zijn. Zo moesten deelnemers eens een kwartier in een kale ruimte zitten met de opdracht om zich te vermaken met hun gedachten. De enige afleiding was een apparaat waarmee je jezelf schokken kon geven. Bijna de helft van de mensen (mannen 67%, vrouwen 25%) ging dat doen! Hoezo kalme gemoedsrust?! We hebben hier een wereld te winnen met bijvoorbeeld mindfulness, stelt Dijksterhuis.

In Op naar geluk wordt het altijd toch wat vage onderwerp ‘geluk’ concrete wetenschap. Dat vergroot mijn neiging om de tips daadwerkelijk toe te passen. Zo ben ik, naast wildvreemden gaan aanspreken, direct begonnen met het lezen van een boek over tuinieren. Handig straks voor de tuin van mijn nieuwe huis. En als de verveling toeslaat in de Vinex-wijk, neem ik als afscheiding met de buren een schrikdraad.

Intermediair Magazine is een uitgave van de Persgroep Online Services in Amsterdam. Op de artikelen en beelden rust auteursrecht. Overname is alleen toegestaan met uitdrukkelijke schriftelijke toestemming van de uitgever.

Aan dit nummer werkten mee: Michael van Dorp, Anton van Elburg, Frank Groeliken, Bas Hakker, Jolie Jacobs, Paul van der Kwast, Irina Mak, Maarten Pathuis, Mirjam Streefkerk, Jaap Vriend, Hedwig Wiebes.

Art Direction: Michiel Ebberink, Esther Velrath

Extra beeld: ANP, Getty Images, Hollandse Hoogte, Shutterstock

Techniek: Browser Magazine

Redactie: redactie@intermediair.nl

Adverteren in Intermediair Magazine:
020 204 2200
Charles Kalhorn

Vragen en opmerkingen:
020 204 2200
customerservice@persgroep.nl

Technische gegevens advertenties:
020 204 2727

Wil je Intermediair Magazine elke week ontvangen in je mailbox?

De Persgroep Online Services